เครื่องยนต์ประกอบด้วยสองกลไกสำคัญ(กลไกรถไฟข้อเหวี่ยง, รถไฟวาล์วกลไก) และห้าระบบหลัก(ระบบจ่ายน้ำมันเชื้อเพลิง ระบบทำความเย็น ระบบหล่อลื่น ระบบสตาร์ท และระบบจุดระเบิด)

เซนเซอร์รวมถึงความเร็วของเครื่องยนต์ดีเซล ตำแหน่งคันเร่ง ตำแหน่งแร็ค เวลาในการฉีดเชื้อเพลิง ความเร็วรถและความดันอากาศเข้า อุณหภูมิอากาศเข้า อุณหภูมิน้ำมันเชื้อเพลิง อุณหภูมิน้ำหล่อเย็น และเซ็นเซอร์อื่นๆ

ECU สื่อสารกับ ECU ตามพารามิเตอร์การทำงานของเครื่องยนต์ดีเซลที่เซ็นเซอร์ต่างๆ ตรวจพบแบบเรียลไทม์ โดยเปรียบเทียบกับค่าพารามิเตอร์หรือการแมปพารามิเตอร์ (เรียกว่า MAP) ที่จัดเก็บไว้ล่วงหน้า และคำแนะนำจะถูกส่งไปยังแอคชูเอเตอร์ตามค่าที่เหมาะสมที่สุดหรือค่าเป้าหมายที่คำนวณได้ แอคทูเอเตอร์จะควบคุมปริมาณการฉีด (ตำแหน่งแร็คหรือระยะเวลาการปิดวาล์วโซลินอยด์) และจังหวะการฉีด (การเปิดและปิดวาล์วควบคุมไทม์มิ่งหรือจุดเริ่มต้นการปิดวาล์วโซลินอยด์) ตามคำแนะนำของ ECU ระบบหัวฉีดดีเซลที่ควบคุมด้วยระบบอิเล็กทรอนิกส์ยังสามารถแลกเปลี่ยนข้อมูลกับ ECU ของอุปกรณ์ส่งกำลังของยานพาหนะ, ECU ของระบบเบรกป้องกันล้อล็อก ABS และระบบอื่น ๆ เพื่อให้เกิดการควบคุมแบบอิเล็กทรอนิกส์ของยานพาหนะ

ระบบทำความเย็นได้แก่ ปั๊มน้ำ หม้อน้ำ ถังขยาย ท่อน้ำหล่อเย็น สารหล่อเย็น เทอร์โมสตัท เซ็นเซอร์อุณหภูมิน้ำหล่อเย็น พัดลมระบายความร้อน เซ็นเซอร์ระดับของเหลว ไฟเตือนอุณหภูมิน้ำหล่อเย็น และเกจวัดอุณหภูมิน้ำหล่อเย็น เป็นต้น

(1)เซ็นเซอร์อุณหภูมิน้ำหล่อเย็นใช้เพื่อตรวจสอบอุณหภูมิน้ำหล่อเย็นในปัจจุบันเพื่อตรวจสอบว่าการกระจายความร้อนของเครื่องยนต์ในปัจจุบันเป็นปกติหรือไม่

(2)เซ็นเซอร์ตรวจวัดระดับของเหลวปริมาณสารหล่อเย็นในถังขยายและแจ้งให้คนขับทราบว่าจำเป็นต้องเติมหรือไม่

ระบบดูดอากาศส่วนใหญ่ประกอบด้วยชุดกรองอากาศ, เทอร์โบชาร์จเจอร์, อินเตอร์คูลเลอร์, ท่อร่วมไอดี, ชุดท่อไอดี, เซ็นเซอร์การไหลของอากาศและชุดปีกผีเสื้อ ฯลฯ

(1) เซ็นเซอร์วัดการไหลของอากาศจะแปลงการไหลของอากาศที่หายใจเข้าไปเป็นสัญญาณไฟฟ้าและส่งไปยังชุดควบคุมอิเล็กทรอนิกส์ซึ่งเป็นหนึ่งในสัญญาณพื้นฐานที่กำหนดเวลาในการฉีดน้ำมันเชื้อเพลิง